Dzisiaj święto jest od rana, nasza mama zabiegana. Mąka wszędzie rozsypana, robi zakwas nasza mama. Ciasto pięknie wyrobiła i do pieca je wstawiła. W kuchni robota wre. Zapach taki, aż jeść się chce. Tato rozdziela bochen cały, aby dzieci po kawałku dostały. Buzie bardzo ucieszone, dzieci są zadowolone. Z tego wynika: Chleb na zakwasie z talerzyka znika. Szybko znika! Zakwas czasu potrzebuje, lecz na niego zasługuje, bo chleba na zakwasie, każdy potrzebuje. Nikt się nie przejmuje, że komuś wyrób nie zasmakuje. Świeżość długo utrzymuje a zapach - tego się nie opisuje - po prostu się próbuje!